DWDRدر واقع مخفف اصطلاح (DIGITAL WIDE DYNAMIC RANGE) در دوربین مدار بسته می باشد. مکانیزم DWDR در واقع فرم دیجیتال از مکانیزم WDR است. در این مکانیزم بجای استفاده دو CCD یک سیستم دیجیتال همان عملکرد را شبیه سازی می نماید. این مکانیزم هزینه های زیاد WDR را نداشته و عملا بهره وری آن به مراتب پایین تر خواهد بود و در واقع یک روش دیگر از اجزاء مکانیزم BLC می باشد که بیشتر به علت تبلیغات تجاری به آن توجه گردیده و مورد تأکید می باشد. لذا به هنگام خرید دوربین های مدار بسته برای نصب دوربین مدار بسته مناسب در اماکن و محیط های مورد نیاز، این سیستم های حفاظتی، حتما با مشاورین مجرب شرکت صنایع و تجهیزات آراد تصویر مشورت نموده تا با خیالی آسوده، با توجه به نقاط ضعف و قوت برند مورد نظر، اقدام به خرید نمایید. شرکت آراد تصویر با تجربه ای درخشان شما را به خرید محصولات دوربین مدار بسته CNB و دوربین مدار بسته MICRONIX، ساخت کشور کره که دارای کیفیت و قیمت مناسبی می باشند دعوت می نماید.
دوربین های مدار بسته پلاک خوان از جمله دوربین های مدار بسته ای هستند که در محل های مورد نیاز که عموما ثبت ورود و خروج خودرو حائز اهمیت می باشد نصب گردیده که با امکان ضبط این تصاویر، می توان به این مهم دست یافت اولین خصوصیت مهم این نوع از دوربین های مدار بسته، در رزولوشن تصویری بالای آنهاست، در واقع هر چقدر وضوح تصویر و رزولوشن بالاتری در اختیار باشد، امکان رویت و خواندن پلاک خودروها با وضوح بیشتری امکان پذیر خواهد بود (مقاله دوربین مدار بسته آنالوگ مطالعه گردد) در صورتی که از دوربین مدار بسته آنالوگ برای خواندن پلاک خودروها استفاده گردد، امکان دسترسی به رزولوشن بیش از 720TVL امکان پذیر نخواهد بود. که این رزولوشن 720TVL تقریبا برابر 0/5 مگاپیکسل در سیستم اندازه گیری دیجیتال خواهد بود که رزولوشن نسبتا پایینی محسوب می شود. با این وجود دوربین های آنالوگ با کیفیت خوب در زاویه 75 درجه با لنز 3-6 mm تا فاصله ۳متری امکان رویت پلاک را فراهم می کنند. برای افزایش بُرد پلاک خوانی در دوربین های مدار بسته آنالوگ می توان از لنزهایی با فاصله کانونی بالاتر استفاده نمود بدین شکل زاویه دید شما کمتر شده و در مقابل عمق دید بیشتری فراهم می گردد. برای مثال با یک لنز 12 mm زاویه دیدی ۲۵ درجه ای خواهیم داشت اما امکان پلاک خوانی تا برد ۱۰متری برای شما فراهم خواهد شد.
اما پلاک خوانی در دوربین مدار بسته IP تحت شبکه با توجه به رزولوشن بالاتر و مناسب آنها به مراتب بهتر خواهد بود که با برد مناسب آن برای پلاک خوانی ایده آل خواهد بود.
دوربین های مدار بسته پلاک خوان می بایست از قابلیت WDR برخوردار باشند. این مکانیزم کمک بسزایی در جلوگیری از تأثیرات منفی ضدنور در دوربین مدار بسته ایفا می کند. از آنجایی که دوربین های مدار بسته رویت پلاک در معرض نور شدید خودروها هستند استفاده از چنین ویژگی بسیار با اهمیت می باشد. خصوصیت دید در شب IR فیزیکی دیگر از خصیصه های لازم برای این نوع از دوربین ها می باشد که باید توجه داشت برد دید در شب دوربین مداربسته باید طوری انتخاب گردد که در حد پلاک خوانی دوربین مداربسته باشد. یکی دیگر از ویژگی های مهم انتخاب این سیستم باید در اختیار داشتن یک دستگاه ضبط کننده DVR با کیفیت مناسب باشد که تأثیر بسزایی در ضبط تصاویر با کیفیت بالا در فرمت های D1 یا WD1 با ۲۵ فریم در ثانیه جهت بازبینی تصاویر ضبط شده خواهد داشت.
دوربین مدار بسته تحت شبکه امکان استفاده از نرم افزارهای پردازش تصویر برای شما را فراهم می آورند. نرم افزارهای تشخیص پلاک بر شما این امکان را می دهند که پلاک تمامی خودروهای وارد یا خارج شده در یک بانک اطلاعاتی جامع جمع آوری گردیده و کاربر می تواند حتی ورود و خروج خودروهایی که دارای پلاک غیرمجاز هستند را محدود نماید.
موقعیت های نظارتی مختلفی باعث به وجود آمدن شرایط نوری دشوار خواهند شد. یکی از شرایط حساس زمانی است که در یک تصویر تغییرات نوری زیادی به طور همزمان سرعت می گیرد که به محدوده دینامیکی گسترده یا WDR مربوط می شود. شرایطی چون:
‹‹ سیستم های نظارت تصویری درب های ورودی که قسمت بیرونی نور بیشتری دارد و قسمت درونی محیط تاریک تر خواهد بود. نمونه متداول آن فروشگاه ها و شرکت ها می باشد.
‹‹ ورودی پارکینگ ها و تونل ها (قسمت داخلی ورودی پارکینگ ها که محل عبور وسایل نقلیه است به گونه ای که تاریک تر از محیط بیرونی باشد)
‹‹ در سطوح شهری سیستم حمل و نقل و سیستم های نظارت تصویری نور مستقیم قرار دارد و قسمت های دیگر تصویر در سایه قرار دارند.
‹‹ وسایل نقلیه به همراه چراغ های بزرگ که در قسمت جلوی دوربین مدار بسته قرار می گیرند و مستقیم در راستای دوربین مدار بسته حرکت می کنند.
‹‹ محیط هایی که نورهای منعکس شده زیادی دارد. برای نمونه مراکز خرید و فروشگاه ها و اداره هایی که پنجره هایی زیادی دارند.
بدیهی است که کاربر باید در شرایطی که محدوده وسیعی از نور در تصویر وجود دارد به راحتی اشخاص، اشیا، وسایل نقلیه و فعالیت های انجام شده را مشاهده کند. WDR روشی برای ساختن تصاویری است که برای شکل گیری همه تصاویر در محدوده پویا تلاش می کنند. تصاویری که غالبا با استفاده از دوربین های مدار بسته معمولی مشخص خواهند بود. این مقاله عملکرد خوب WDR را در دوربین های مدار بسته نظارت تصویری نشان خواهد داد. دوربین های نظارت تصویری استاندارد (بدون WDR) در تصاویری که تغییرات نوری زیادی وجود داشته باشد با مشکلات زیادی مواجه هستند.
نور، پیکسل و محدوده دینامیکی
نور از بسته های انرژی گسسته ای به نام فوتون تشکیل شده است. افزایش مقدار نور باعث افزایش تعداد فوتون هایی که در هر ثانیه تصو.یر را روشن می کند خواهد بود. دوربین می تواند فوتون های منعکس شده از یک تصویر را پیدا کند اما همه فوتون های موجود را نمی توانند DETECT (شناسایی) کنند. یکی از محدودیت ها این است که دوربین تنها با تعداد محدودی فوتون در بین هر Exposure می تواند رو به رو شود در نتیجه تصویر دوربین تنها براساس تخمین خواهد بود.
دوربین ها معمولا فوتون ها را برای زمان محدودی انباشته می کنند که به آن Exposure time گفته می شود. ماکزیمم مقدار این زمان به وسیله Frame Rate در ویدئو محدود می گردد. این زمان بیشینه به طور همزمان هم می تواند خیلی طولانی و هم خیلی کم باشد. به همین دلیل است که قسمت های تاریک و روشن در تصویر نمایش داده می شود. درست ترین زمان Exposure برای هر پیکسل بیشینه کردن SNR (نسبت سیگنال به نویز) می باشد. در نتیجه برای پیکسل ها قرار گرفتن در نقاط روشن تصویر در مقایسه با تاریک کوتاه تر خواهد بود. سایز پیکسل دوربین مدار بسته تحت شبکه بر روی محدوده دینامیکی دوربین تأثیر می گذارد. محدوده دینامیکی عبارت است از بیشینه سیگنال پیکسل که به وسیله Noise Floor تقسیم می شود. Noise Floor ترکیب منابع نویزی بسیاری در سنسور است. مبدل های آنالوگ به دیجیتال یکی دیگر از عوامل محدود کننده دینامیکی هستند.
عمق بیت
طول بیت، مشخص کننده تعداد بیت های استفاده شده به منظور Capture کردن اطلاعات در هر پیکسل گفته می شود. برای مثال دوربین های مدار بسته نظارتی تا ۱۰ بیت عمق خواهند داشت. عمق بیت بیشتر، برای مثال ۱۲ بیت به جای ۱۰ به طور تئوری باعث افزایش تعداد سطوحی است که شناسایی می شود اما در حقیقت باعث افزایش کیفیت دوربین مدار بسته می شود به شرطی که سنسور دیتا مناسب باشد. اگر سنسور دیتا نویزی باشد شانس زیادی برای افزایش تعداد بیت ها وجود نخواهد داشت. افزایش عمق بیت ها، بالای ۱۲ بیت هم از لحاظ اجزا و هم از لحاظ قیمت بسیار پر هزینه است. به خاطر داشته باشید تصویر رنگی نمایش داده شده در مقابل مدیر امنیت عمق بیت ۸ دارد. این بدان معنی است که الگوریتم تبدیل ۱۰ بیت در سنسور به ۸ بیت در تصویر نمایش داده شده، به طور قابل توجه ای نیازمند عملکرد تکنولوژی WDR مناسب می باشد. به هنگام طراحی دوربین های مدار بسته WDR، نویز عامل مورد چالش می باشد. دوربین های دیجیتال در معرض دامنه وسیعی از نویز هستند وجود این نویزها باعث می شود که پیکسل ها ارزش و شدت واقعی خود در تصویر را نتوانند نمایش دهند با توجه به چگونگی ساخت تصویر نویزهای مختلفی وجود دارد. حتی در دوربین های پیشرفته نیز این تکنولوژی وجود دارد. چرا که نویز در فوتون ها به علت طبیعت نور است. اگرچه دوربین ها می توانند نویز تصویر را جبران کنند اما انجام زیاد آن باعث به وجود آمدن حالت های بالا خواهد شد.
توسعه محدوده دینامیکی به منظور دسترسی به WDR
راه های زیادی برای گسترش محدوده دینامیکی یک دوربین هنگام نصب دوربین مدار بسته بدون گسترش عمق بیت پیکسل ها وجود دارد که بسیار پرهزینه است. یکی از راه های دستیابی به WDR استفاده از Exposure time مختلف از پیکسل های مختلف است. این کار از راه های مختلفی به وجود می آید. یکی از این راه ها ترکیب ۲ یا بیشتر تصاویر با فریم بالا که Exposure time مختلفی دارند می باشد. یا به عبارت دیگر ترکیب سیگنال در سایه که یک تصویر شامل سیگنال است و تصویر دیگر شامل سایه. استفاده از چندین Exposure time بر روی تصاویر اشیای در حال حرکت تأثیر خواهند گذاشت. سپس حرکت محو شده و مکان شی برای اشیا با روشنایی های مختلف متفاوت خواهد شد. برای مثال تصویر سیاه سفید فوتبال، در قسمت های تاریک آن بیشتر از جاهای روشن، پراکنده خواهند شد و در دو مکان جداگانه ای ظاهر خواهد شد.
محاسبه محدوده دینامیکی
در بسیاری از شرایط این قابلیت توسط واحد db مطرح می شودو این راه نشان می دهد که چگونه در شرایط سخت که تصویر بسیار روشن و یا بسیار تیره است، عملکرد دوربینهای مدار بسته چگونه خواهد شد. db واحد اندازه گیری نسبت است. برای مثال نسبت تشعشع روشنایی و تصاویر اشیا سیاه که توسط دوربینهای مدار بسته گرفته می شود. به خاطر داشته باشید که با نسبت روشنایی یکسان نیست. اگر نسبت ۱۰۰۰:۱ باشد، ۶۰dB می باشد. این مقدار به عنوان نویز الگاریتم نسبت محاسبه می شود. تاریکی های قابل ملاحظه به عنوان نویز سنسور پیکسل قابل تعریف می باشد. چرا که هر سیگنالی پایین تر از این مقدار به صورت نویز دیده می شود. با این تفاسیر یک Image Sensor خوب، محدوده دینامیکی در حدود ۷۰ dB را خواهد داشت. برخی از Image sensorها این مقدار را تا dB۱۰۰ افزایش خواهند داشت. برخی از Image sensor ها این مقدار را تا dB۱۰۰ افزایش خواهند داد. این دوربین های مدار بسته با استفاده از تکنولوژی Multi-Frame Exposure باعث افزایش اندازه Detection خواهند شد. این امر باعث افزایش محدوده دینامیکی سنسور خواهد شد. اما همیشه دستیابی به WDR بهترین راه حل نخواهد بود. برخی از دوربین های تحت شبکه از سنسورهای با محدوده دینامیکی بالایی استفاده می کنند که باعث می شود در شرایط سخت تصویر، به خوبی از پس آن برآیند. مقدار dB به تنهایی نمی تواند ظرفیت WDR را نشان دهند. به هنگام مقایسه دوربین های مدار بسته از سازنده های مختلف، مهم آن است که بدانیم dB تنها تخمین توانایی دینامیکی دوربین مدار بسته است.
ردآوری و تنظیم و ارائه: توسط واحد تحقیقات شرکت مهندسی صنایع و تجهیزات آراد تصویر
دانشمندان بر این عقیده اند که چشم انسان دارای رزولوشن کلی بیش از ۱۰۰ مگاپیکسل می باشد، اما به زحمت برای نظارت استفاده می شود. زیرا این رزولوشن حقیقی نیست که مغز ما (VMS) محاسبه می کند تا زمانی که چشم انسان برنده کلی رزولوشن باشد، تنها مورد قابل بحث این است که رزولوشن مورد استفاده قرنیه یا آنچه که مغز در یک بازده زمانی محاسبه می کند، می تواند به شدت نوسان یابد. اما تقریبا بین ۵ تا ۱۰ مگاپیکسل با توجه به بینایی افراد تخمین زده می شود هنوز تکنولوژی لنز قابل برابری با رزولوشن های بالاتر در دوربین های امنیتی نمی باشد. حداکثر حدود پنج مگاپیکسل برای نظارت حرفه ای و بیشتر دوربین هایی تا ۲۰ مگاپیکسل دارای کمبود فریم ریت و کیفیت تصویر در گوشه ها هستند. و این نکته یک مزیت آشکار برای چشم به شمار می رود. یکی از دلایل عدم پیشرفت تکنولوژی لنزها همانند دوربین های IP و سنسورها و پس از آن چشم انسان وجود قانون MOORE می باشد. برخلاف دیگر تجهیزات IT داخل دوربین مدار بسته ، تجهیزات نوری همانند لنزها از قانور مور پیروی نمی کنند. بنابراین از آنجایی که لنزها پیشرفت کندی دارند، توسعه دهنده گان دوربینهای تحت شبکه در حال استفاده از هرگونه توسعه قدرت پردازشی در دوربین ها به منظور مشاهده رزولوشن دقیق تر و بهبود وضوح تصویر با حساسیت نوری بهتر هستند. ممکن است خیلی از ما مشکل ضعف بینایی را در شب داشته باشیم اما برخلاف چشمان ما، دوربین های مداربسته توانایی نفوذ طول موج های IR و تهیه یک تصویر سیاه و سفید در شب را دارند. در اینجا به قانور مور کاملا در پیشرفت تکنولوژی سنسور مشارکت داشت و ما می توانیم انتظار پیشرفت های زیادی در تصاویر با نور کم داشته باشیم. همچنین، همانطور که تکنولوژی سنسور CMOS رشد می کرد، اکنون ما تقریبا توانایی انجام حساسیت نوری بیشتر در دوربین های پنج مگاپیکسل را نسبت به چشم انسان داریم. و حتی حساسیت نوری بیشتری نسبت به چشم انسان در رزولوشن های HDTV و VGA را هستیم. در نتیجه توانایی مشاهده در شرایط بدون نور را که چشم انسان قادر به آن نمی باشد، دارا است برای این امر، امروزه در سطح پیشرفته، ما همه دوربین های تحت شبکه حرارتی دیجیتالی را که می توانند با سیستم های نظارتی IP یکپارچه شوند داریم. دوربین های حرارتی دیجیتالی را که می توانند با سیستم های نظارتی IP یکپارچه شوند داریم. دوربین های حرارتی می توانند افراد و اشیاء را در محیط های کاملا تاریک به خوبی شرایط دید ضعیف شناسایی می کنند و بیشتر برای مقاصد نظامی کاربرد دارند WDR یکی دیگر از موضوعات مهم مربوط به سنسور و پردازش تصاویر می باشد. گفته می شود که چشم انسان تقریبا بازه کنتراست ۱۲۰ دسیبل را دارد و در مقایسه با دوربین های تحت شبکه IP یا بهترین نرخ WDR در بازار حالتی تقریبا مشابه دارد.
به هر حال، هر زمان که انسان به منظور مشاهده در طی تغییرات ثابت کنتراست تلاش می کند، چشم بسیار خسته می شود و ایجاد سردرد می کند. بنابراین در طول اجرای طولانی، و به خصوص در زمان مواجه با نور مستقیم خورشید،دوربین مدار بسته CNB بدون نیاز به عینک آفتابی بسیار بهتر از چشم انسان عمل می کند.
تاکنون با رزولوشن و حساسیت نوری دوربین مدار بسته را نسبت به چشم انسان بررسی نمودیم. مقایسه بعدی در مورد میدان دید و سرعت مکانیکی می باشد. چشم انسان میدان دیدی در حدود ۷۵ تا ۹۵ درجه سرعت چرخش به راست و چپ یا بالا و پایینی در حدود ۹۰۰ درجه بر ثانیه را دارد. در مقایسه با دوربین های PTZ کنونی، چشم انسان سریع تر از اکثریت الگوریتم های فوکوس اتوماتیک بیشتر دوربین های مدار بسته می باشد. بنابراین، بهبود فوکوس از موارد قابل توجه برای تولید کننده ها در سال های آینده خواهد بود.
از آنجایی که چشم انسان در بزرگنمایی نوری کمبود دارد، دوربین های امنیتی IP در این زمینه یک گام به جلو برداشته اند اما به خاطر داشته باشید که در حالتی مشابه هم چشم انسان می تواند دچار بیماری شود و هم دوربین های مدار بسته ممکن است کثیف، غبار گرفته و یا حتی با تارهای عنکبوت پوشیده شوند. بدون توانایی پاک کردن گرد و غبار و خرده ها از لنزها، محیط نصب و ها وسینگ بسیار مهم هستند و قابل توسعه خواهد بود.
برخلاف چشمان ما، بزرگترین گام رو به جلوی دوربین های مداربسته این است که به استراحت و خواب نیاز ندارند!
تنظیم حداکثر آشکارسازی
زمانی که خواهان عملکرد در نور کم هستید مرسوم ترین حقه تنظیم حداکثر آشکارسازی است. فروشندگان مدام تصاویر یا فیلم هایی از موقعیت های بدون حرکت نشان می دهند که در فضاهای خیلی تاریک به طور قابل توجهی واضح دیده می شوند. این یکی از حقه های ساده عکاسی است که هر دوربینی می تواند انجام دهد، در حالی که این کار باعث ایجاد مشکلی جدی می شود، اجسامی که حتی خیلی آرام حرکت می کنند نیز بسیار محو و نامشخص دیده می شوند و قابل شناسایی نیستند. در حالی که بسیاری از فروشندگان سعی دارند این مطلب را یک مزیت و یک تکنولوژی معرفی کنند (که در برخی مدل ها Senes up نامیده می شود)، این یک تغییر کوچک در یکی از تنظیمات معمول دوربین است که معمولا حداکثر آشکارسازی یا سرعت شاتر نامیده می شود. اگر شما نمی خواهید تصاویر محو داشته باشید، باید دوربین ها را با حداکثر سرعت آشکارسازی 1/30s تنظیم کنید تا گرفتار حقه های این چنینی نشوید.
صحیح و غلط WDR
کنار آمدن با مشکل نور زیاد و تغییرات نوری یک مساله معمول در سیستم های نظارت تصویر است WDR (محدوده تغییرات گسترده) یک قابلیت است که برای ایجاد این کار تلاش می کند. به اعداد مربوط به dB توجه نکنید، علی رغم اینکه بیشتر تولیدکنندگان برای نشان دادن عملکرد WDR از این اعداد استفاده می کنند. در این مورد هم مانند درجه بندی لوکس، تولیدکنندگان خودشان درجه بندی می کنند، پس هیچ تضمینی وجود ندارد که یک دوربین dB110، WDR بهتری از یک دوربین dB 60 داشته باشد (گرچه به طور قطع اگر درجه بندی ها مورد اطمینان باشند این طور خواهد بود). به دنبال یک WDR با چند نوع آشکارسازی باشید، چون این نوع یک WDR واقعی است. به دنبال WDRهای دیجیتال یا الکترونیکی نباشید، چون اینها جایگزین هایی غیرواقعی و با عملکرد ضعیف هستند. همچنین اجازه ندهید فروشنده ای شما را گمراه کند که BLC مانند WDR است، چون این طور نیست.
انتخاب رزولوشن
اگر شما از دوربین IP استفاده می کنید، شما باید مطمئنا از دوربین MP 1.3/P720 یا بالاتر استفاده نمایید. در حالی که برخی دوربین های قدیمی تر VGA/SD یا SVGA وجود دارند، مدل هایی با رزولوشن بالاتر با همان قیمت یا چند ده دلار بیشتر نیز یافت می شوند. در حقیقت موضوعی که سالهاست به عنوان یک مزیت مطرح می شود (عملکرد بهتر در نور کم)، با وجود تصویربرداری فوق پیشرفته یا IRهای یکپارچه (که تقریبا در همه تولیدات موجود است) تقریبا کنار رفته است. حال سوال این است که از 720p HD استفاده کنیم یا p1080. در میدان دید وسیعی دارید، p1080 به طور کاربردی متفاوت است. در غیر این صورت تقریبا همه چیز یکسان است و تنها مساله قیمت مطرح است (مدل های p1080 معمولا ۱۰۰ دلار گرانتر از مدل های p720 هستند). دوربین های MP 3 و p1080 معمولا یکسان هستند. (برای مثال یک دوربین مدار بسته p1080 معمولا 3MP را نیز پشتیبانی می کند) مهمترین مزیت MP3 نسبت به p1080، پوشش عمودی بیشتر است (درجه نمایش ۴:۳ با ۵۰۰ پیکسل عمودی بیشتر نسبت به ۱۶:۹ در p1080) برای مقایسه تصاویر به قسمت بررسی درجه نمایش مراجعه کنید. قدم بعدی ۵ مگاپیکسل است. درحالی که MP5، پیکسل های افقی را در حدود ۲۵% افزایش می دهد، اشکالات متعددی نمایان می شوند، سرعت نمایش کمتر (معمولا به جای ۳۰فریم بر ثانیه، ۱۵-۱۲ فریم بر ثانیه)،عدم وجود WDR با چند نوع آشکارسازی، کارکرد ضعیف تر در نور کم و فروشندگان محدودتر. MP5 بد نیست ولی برخی محدودیت هایی دارد که می تواند ما را به سمت استفاده از دوربین p1080 هدایت کند. دوربین های بالاتر از MP5 نیز وجود دارند، دوربین MP10 در رتبه بعدی محبوب ترین ها است و پس از آن تعداد زیادی از دوربین های با رزولوشن بالا. مانند همتاهای ۵۰ مگاپیکسلی شان آنها نیز از مشکلاتی رنج می برند، اما خیلی بیشتر. سرعت تصویربرداری کم و عملکرد ضعیف در نور کم نیز در بین آنها مرسوم است. اگر شما در انتخاب مطمئن نیستید p1080 یک انتخاب مطمئن است. با این وجود یک جایگزین برای آن انتخاب PPF و اجازه دادن به مسئول خرید برای انتخاب رزولوشن صحیح است.
استفاده از PPF
PPF (پیکسل بر فوت)، به عنوان یک راه بی طرف برای شناسایی کیفیت رزولوشن محبوبیت یافته است. این معیار به خوبی کار می کند، مگر اینکه فضا آفتابی یا خیلی تاریک باشد یا سطوح فشرده سازی کاهش یابند. به بیان دیگر این معیار در تمامی شرایط به خوبی عمل نمی کند ما آزمون مفصلی در شرایط با نور مناسب انجام دادیم. در زیر معیارهایی که ما یافته ایم و تأثیر آنها بر روی کیفیت تصویر آمده است:
کمتر از ۸ پیکسل بر فوت: شناسایی فرد بسیار مشکل است.
بین ۵ تا ۱۲ پیکسل بر فوت: شناخت نامفهوم فرد (سن و جنسیت).
بین ۱۵ تا ۲۴ پیکسل بر فوت: احتمال شناخت فرد بیشتر می شود (رنگ و مدل مو، لوازم همراه و غیره).
بین ۲۵ تا ۵۰ پیکسل بر فوت: تصویر محو، اگر شما فرد را بشناسید می توانید شناسایی کنید.
بین ۵۰ تا ۸۰ پیکسل بر فوت: تصویر واضح صورت (می توان یک فرد غریبه را نیز شناسایی کرد).
بیشتر از ۸۰ پیسکل بر فوت: مانند تصویر تلویزیونی (جزئیات دقیق از صورت و بدن).
با توجه به سطح کیفی مورد نیاز پیکسل بر فوت خود را انتخاب کنید.
PPF برای مشخص کردن تعداد دوربین های مورد نیاز مفید است، اما اگر شما یک PPF خاص را در نظر بگیرید، باید ریسک عملکرد نامناسب آن را نیز در نظر بگیرید، چون ممکن است دوربین مدار بسته در آفتاب یا نور کم به خوبی عمل نکند (برای مثال مسئول خرید می تواند بگوید ''شما یک دوربین PPF ۵۰ می خواستید که من فراهم کردم، ممکن است کیفیت تصویر خوب نباشد ولی تراکم پیکسل همان است که خواستید.'') مشکل بزرگ دیگر PPF این است که به صورت جداگانه ارائه شده است (دوربین پارکینگ باید PPF ۵۰ باشد). همچنین نیاز است که هدف اصلی دوربین مدار بسته و میدان افقی نیز به صورت دقیق مشخص شود.
هدف اصلی دید دوربین
مشخص کردن هدف اصلی دید دوربین مدار بسته از لحاظ اتخاذ سیاست امنیتی و همچنین در انتخاب دوربین مدار بسته مفید است. هدف اصلی دید، مهمترین فضایی است که دوربین به آن نگاه می کند. به عنوان مثال، یک دوربین ممکن است ورودی اصلی را پوشش دهد. هدف اصلی به احتمال زیاد درب ورودی خواهد بود. انتخاب هدف اصلی بسیار مهم است، چون دوربین نمی تواند یک سطح از جزییات را در عمق های مختلف از یک تصویر ارائه دهد. در تمام دوربین ها اگر هدف در مسافتی دورتر از دوربین باشد کیفیت و جزییات نمایش داده شده در تصویر کاهش می یابد. بدون در نظر گرفتن نوع دوربین، تصویر شیء که در فاصله ۲۰ فوتی از محل نصب دوربین مدار بسته قرار دارد خیلی بهتر از تصویر شیء که در فاصله ۵۰ فوتی قرار دارد دیده می شود. برای مثال اگر شما در فاصله ۲۰فوتی از دوربین به سختی جزییات لازم برای شناسایی فردی را داشته باشید، دیدن چهره واضحی از فرد در فاصله ۵۰ فوتی ازمحل نصب دوربین مدار بسته غیرممکن خواهد بود. و شما احتمالا یک چهره تیره از فرد خواهید داشت. در نهایت با مشخص کردن هدف اصلی دید دوربین، مجری پروژه می تواند در بهبود و اطمینان از رسیدن به اهداف امنیتی بهتر عمل کند.
میدان دید افقی
مشخصه پیکسل بر فوت (PPF) بدون داشتن میدان دید افقی تحت پوشش (FOV) غیرقابل اندازه گیری می باشد. این کار باید قبل از هر کاری انجام شود تا از میزان دقیق جزئیات قابل دید اطمینان حاصل شود. برای مثال یک کاربر برای داشتن تصاویری با کیفیت از چهره فرد، ۵۰ پیکسل بر فوت را انتخاب می کند. در حالی که کاربر به اینکه میدان دیدی که این کیفیت تصویر را باید پوشش دهد چقدر است اشاره ای نمی کند. به نظر یک طراح میدان دید ۱۰فوتی مناسب است ولی شما یک میدان دید ۲۰فوتی را برای ضبط تصاویر مردم در ورودی لابی در نظر دارید. با در نظر گرفتن میدان دید ۱۰ فوتی، یک دوربین SD مورد نیاز است و با در نظر گرفتن میدان دید ۲۰فوتی، یک دوربین مگاپیکسلی. طراح ممکن است یک دوربین SD را در نظر بگیرد و مجری آن را برای پوشش میدان دید ۱۰ فوتی تنظیم کند. اما زمانی که کاربر درخواست افزایش میدان دید به ۲۰ فوت را می کند، جزییات تصویر کاهش می یاید. نتیجه یک کاربر ناراضی است و مشاجره درباره اینکه آیا به مشخصه مورد نظر رسیده ایم یا خیر. نکته مهم، هر زمان که پیکسل بر فوت را مشخص می کنید، میزان دید افقی تحت پوشش را نیز مشخص کنید. این کار مسلما اولین کار است، اما اگر این کار را انجام ندهید امکان داشتن اختلاف و نارضایتی بالا می رود. با مشخص کردن هدف اصلی، پیکسل بر فوت مورد نیاز در آن هدف و عرض میدان دید افقی هدف، احتمال داشتن تصاویری که نیازهای شخص را برآورده کند به حداکثر می رسد.
